علت بعدی، مدیریت درمانی نامناسب و غیر استاندارد بیماران سلی است که منجر به مقاومت می‌شود و علت سوم نیز عدم تبعیت بیماران از دستورات پزشک در درمان خود است که در این مورد، بیماران خودسرانه داروهای ضد سل را قطع یا آنها را نامرتب مصرف می‌کنند.
اگر اصول اولیه در درمان سل رعایت نشود، مدیریت سل به درستی انجام نمی‌شود و خطر مقاومت به داروها و بروز MDR-TB نیز وجود دارد.
استفاده از چند دارو در درمان سل ریوی که به آن درمان ترکیبی گفته می‌شود. در دوز حمله‌ای که دوماه اول است از 4 داروی ضد سل استفاده می‌شود. در این مرحله به تعداد زیادی از باسیل‌ها حمله می‌شود تا تعداد زیادی از آنها به سرعت از بین بروند. مصرف دارو به تعداد معینی و متناسب با وزن بیمار از دیگر اصول درمان سل است. مقدار کم دارو موجب عدم موفقعیت در درمان و مقدار زیاد باعث مسمومیت می‌شود.
مصرف مرتب و روزانه داروها که عمدتا صبح و ناشتا انجام می‌شود، از دیگر اصول پروسه درمان سل است. خوشبختانه داروهای ترکیبی که هر قرص یا کپسول حاوی 4 آنتی بیوتیک اصلی ضد سل است، کار بیماران را راحت کرده و بیماران به تناسب وزنشان 3 تا 5 قرص روزانه مصرف می‌نمایند.
این درمان در طول مدت درمان که استاندارد آن 6 ماه و شامل دو مرحله حمله‌ای و نگهدارنده، است انجام می‌شود.
اگر شناسایی بیماران به موقع انجام شود و درمان نیز طبق ضوابط فوق انجام پذیرد و بیماران نیز از دستورات پزشک و مرکز بهداشت به خوبی تبعیت کنند، این بیماری به راحتی قابل کنترل است.
حدود 450 هزار بیمار مبتلا به سل مقاوم به چند دارو در دنیا وجود دارند که حدود 10 درصد آنها به همه داروهای ضد سل مقاومت دارند.
در سال میلادی گذشته از بین افراد جدیدی که درمان سل شده بودند، حدود 3.6 درصد به چند دارو مقاوم شدند. درحالی‌که این رقم برای افرادی که مجددا درمان نشده‌اند حدود 20 درصد بوده است.
