چنان روزسختی خواهد بود که فرشته های مقرّب، انبیاء(ع) و شهداء برای نجات خود نگران می شوند. درباره چگونگی استعمال عمر، جوانی، کسب و خرج مال و عمل به علم ازهمگی سوال می شود. انسان درتلاش یک نیکی نزد پدر، بچه ها، مادر، زن و … می رود لیکن ناکام و مأیوس برمی گردد.
ازحضرت انس(رض) روایت شده است که یکبارجبرائیل(ع) درحالی درخدمت حضرت رسول اقدس(ص) حاضرشد که ازخوف رنگ چهره اش متغیرشده بود. قبل ازآن هرگزبااین حالت نیامده بود. حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: جبرائیل امروزچه شده است؟ چرا رنگ چهره شما تغییریافته؟ عرض کرد: امروزچنان حالاتی ازجهنم دیده ام و آمده ام که اگرهرکس برآن یقین کند او آرامش و سکون حاصل نمی کند تا آنگاه که ازمبتلا شدن به آن خود را محفوظ نکند.
پیامبرگرامی(ص) فرمودند: جبرائیل(ع) کم و بیش برای ما نیزبیان کنید. عرض کرد پس بشنوید:
الله جهنم را پیدا کرد و تا هزارسال برآن آتش برافروختند تا جایی که سرخ شد آنگاه تا هزارسال دیگرآتش را شعله ورساختند تا آنجائیکه سفید گردید. پس ازآن تا هزارسال دیگرآتش را ملتهب ساختند تا جایی که آتش آن سیاه شد. رنگ فعلی شعله های دوزخ سیاه می باشد. قسم به الله اگربه اندازه سوراخ سوزن جهنم را بازکنند تمام عالم آتش می گیرد و خاک می شود. اگرلباسی ازلباس دوزخیها را بین زمین و آسمان آویزان کنند ازبدبویی و سوزش آن موت تمام عالم فراهم می شود. درقرآن تذکره سلاسل آمده است اگریکی اززنجیرهای آن برکوهی گذاسته شود آن کوه ذوب شده و زنجیرتا تحت الثری خواهد رفت. اگرکسی درمشرق جهنم عذاب داده شود ازسوزش و آزاروی لرزه براندام کسانی خواهد افتاد که درمغرب سکونت دارند. عذاب جهنم بسیاردردناک و گودی آن بی انتها، زیورآن ازآهن و آبش چرک جوشیده شده می باشد و لباس اهل جهنم ازآتش است. جهنم هفت دروازه دارد. ازهردروازه عبور زن و مرد معلوم است. رسول الله(ص) سؤال فرمودند: دروازه های آن مانند دروازه ها و مکانهای این دنیا هستند؟ عرض کرد: نخیربلکه پایین و بالای آن نیزبازاست مسافت میان دو دروازه هفتاد سال است هردروازه از دروازه دیگر هفتاد برابر گرمتراست. دشمنان الله را دستگیرکرده به طرف دروازه ها می برند هنگامیکه به دروازه ها خواهند رسید استقبال آنها را با طوق و زنجیرمی کنند. زنجیر را از دهان داخل کرده و از مقعد بیرون آورده می شود و همچنین پاهایشان را نیز می بندند.
همراه هریک شیطان او نیزخواهد بود در عین حالی که روی و پیشانی آنها را بر زمین می کشند فرشته ها آنها را با چکش های آهنی می زنند و آنها را به جهنم پرت می کنند و هرگاه از ترس عذاب اراده خروج ازجهنم را بکنند باز بدانجا انداخته می شوند.
