قرار است این روش (EPR-CAT) در بیمارستان ?پرسبیترین پیتزبورگ? در ایالت پنسیلوانیا برای 10 بیمار به کار گرفته شود. این 10 نفر از میان کسانی انتخاب خواهند شد که پس از خونریزی دچار ایست قلبی شده باشند.

البته قربانیان تصادف رانندگی یا سقوط از بلندی از این آزمایش مستثنی شده اند و EPR برای کسانی به کار گرفته خواهد شد که هدف گلوله یا اصابت چاقو قرار گرفته اند.

در این روش ابتدا خون بیمار را از رگ هایش خارج می کنند. بعد مقدار زیادی مایع سرد (سالین) را از راه آئورت وارد رگ های فرد مصدوم می کنند. این کار دمای بدن را بعد از حدود پانزده دقیقه تا 10 درجه سانتی گراد پایین می آورد.

در آن حالت بیمار از نظر بالینی مرده است. جراحان بدن را چند ساعت در این حال نگه می دارند و امیدوارند که این چند ساعت برای انجام اعمال جراحی و اقدامات درمانی، کافی باشد.

پس از آنکه جراحان اقدامات درمانی را انجام دادند با استفاده از دستگاه بای پاس قلب و ریه خون را دوباره به بدن بیمار برمی گردانند.

دکتر ?ساموئل تریشمن? جراحی که این کارآزمایی بالینی را سرپرستی می کند می گوید ?ما زندگی را به حالت تعلیق در می آوریم، اما دوست نداریم آن را زندگی بخشی تعلیقی بنامیم چون مثل اسم های علمی-تخیلی است. بنابراین به آن نگهداری و احیا اضطراری می گوییم.?

وقتی خونریزی شدید است، اگر بیمار دچار ایست قلبی شود، به کار انداختن قلب فایده چندانی ندارد چون خون کافی برای گردش در بدن وجود ندارد و کار قلب باعث از دست رفتن خون بیشتری هم می شود.

در این حال مختل بودن خون رسانی برای چند دقیقه آسیب غیر قابل برگشت و شدید به مغز خواهد زد. اما با سرد کردن می توان وقت بیشتری برای مغز خرید.

سرد شدن بدن نیاز به اکسیژن را کاهش می دهد بنابراین مدت زمانی که بافت زنده می ماند طولانی می شود. این پدیده در کسانی که در ارتفاعات زیاد یا در آبهای منجمد در دمای بسیار پایین دچار حادثه شده بودند دیده شده است.

جان بعضی از این افراد چندین ساعت بعد از سانحه نجات داده شده، در حالی که در دمای معمولی چنین چیزی امکان پذیر نیست.

بیش از بیست سال پیش دکتر پیتر سافار، یکی از مبدعان احیا قلبی ریوی (ماساژ قلبی CPR) این نظریه را مطرح کرد که پایین آوردن سریع دمای بدن ممکن است وقت کافی به جراح بدهد تا با جلوگیری از خونریزی جان بیمار را نجات دهد.

این روش از سال 2000 روی خوک ها انجام شده و 90 درصد خوک هایی که دمای بدنشان تا حد متوسط پایین آورده شده زنده ماندند.

سرد کردن اعضای بدن هم برای جلوگیری از مرگ بافت ها بکار گرفته شده، مثلا سرد کردن سریع عضو قطع شده برای خریدن زمان پیش از انجام عمل پیوند.

بودجه این پروژه را ارتش آمریکا تامین کرده است و ایده آن به جنگ ویتنام برمی گردد. در آن زمان جراحان ارتش متوجه شده بودند که علت اصلی مرگ سربازان خونریزی در پنج تا بیست دقیقه اول پس از مجروح شدن است و در بسیاری موارد، جراحت در صورت وجود امکانات کافی قابل درمان است.