«به مرغ‌های مصرفی، هیچ هورمونی تزریق نمی‌شود. مهم‌ترین دلیل آن هم این است که قیمت هورمون‌های مختلف مانند آندروژن یا ناندرولون، بسیار گران است و استفاده از آنها برای مرغدارها، اصلا صرفه اقتصادی ندارد. یعنی محال است که یک مرغدار با قیمت کنونی هر کیلوگرم از گوشت مرغ و هر عدد از آمپول‌های هورمونی، تصمیم بگیرد یا بخواهد که به‌ مرغ‌های خود، هورمون تزریق بکند».

با این حساب،‌ می‌توان گفت که باید خیال مصرف‌کننده‌ها از عدم وجود هورمون‌های مختلف در گوشت مرغ و به‌خصوص در بال آن، راحت باشد. «مصرف‌کنندگان محترم مرغ‌ها باید بدانند که آنتی‌بیوتیک‌ها هم به‌دلیل زمان‌بر بودن و استرس‌زا بودن تزریق برای مرغ‌ها، در بال یا هیچ قسمت دیگری از بدن آنها تزریق نمی‌شود و فقط در آب مصرفی مرغ‌ها حل می‌شوند. به‌همین دلیل هم مصرف بال مرغ از نظر وجود هورمون یا آنتی‌بیوتیک، مشکلی ندارد».

 بال مرغ یکی از چرب‌ترین قسمت‌های آن و دارای حجم بالایی از اسیدهای چرب اشباع است. «مصرف اسیدهای چرب اشباع، علاوه بر بالا بردن سطح کلسترول خون، شانس ابتلا به انواع بیماری‌های قلبی و گرفتگی عروق را افزایش می‌دهد. با این حساب و تنها به همین دلیل، توصیه می‌شود که در مصرف بال مرغ، حد اعتدال را رعایت کنید و زیاده‌روی در مصرف آن را در برنامه غذایی‌تان نداشته باشید».

راستی! حواستان باشد پوست بال مرغ که سرشار از بافت چربی است را هم پیش از خوردن گوشت آن جدا کنید تا میزان دریافت اسیدهای چرب اشباع از این طریق در بدن شما به حداقل ممکن برسد. پوست مرغ هم به دلیل همین چربی بالایی که دارد، باید پیش از مصرف آن جدا و دور انداخته بشود.