یکی از حبوبات پُرخاصیت عدس می باشد، چرا که دارای ویتامین های «آ»، «ب» و «ث» بوده و دارای حجم قابل توجهی کلسیم، فسفر و آهن است، اما جالب است بدانید ائمه اطهار (ع) نیز فراوان بر مصرف این ماده غذایی تاکید و خواص منحصر به فردی را در رابطه با آن بیان داشته اند.
در این باره از امام صادق (ع) روایت شده است که ایشان فرموده اند: مصرف عدس، عطش را قطع و معده را تقویت می نماید و درمان هفتاد بیماری در آن است چرا که معده را آرام می سازد و هر زمانی که یکی از اطرافیان حضرت دچار هیجان (و فشار) خون می شد، به او می فرمودند: عدس بخورید، چرا که پایین آورنده فشار خون است و حرارت زیاد بدن را کم می نماید، همچنین پیامبر (ص) بیان داشته اند: شما را سفارش به خوردن عدس می نمایم، به خاطر آن که دل را نرم و لطیف و اشک را زیاد می نماید و هفتاد پیامبر آن را مقدس و محترم شمرده اند، و در جایی دیگر آمده است، مردی به پیامبر (ص) از سنگدلی و قساوت قلب (و کمی اشک چشم) شکایت کرد و حضرت در جواب فرمودند: عدس بخور که قلب را نرم و اشک چشم را زیاد می نماید و در همین راستا از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که: اَکلُ العَدَسِ یُرِقُّ القَلبَ وَ یُکثِرُ الدَّمعَةَ؛ خوردن عدس دل را نازک و اشک را جاری می سازد.
البته باید توجه داشت که عدس جریان خون را کم و خاصیت ارتجاعی دیواره ی مویرگ ها را نیز کم می کند و از این جهت افرادی که یبوست یا نفخ شکم یا نارسایی عروق قلبی دارند؛ بهتر است از مصرف زیاد آن اجتناب نمایند.
