در روایات مطالبی زیادی وجود ندارد ولی از طریق روایات مربوط به بحث فعالیت و کار می‌توان اهمیت این موضوع را مطرح کرد.
فعالیت و جنب جوش فقط مربوط به مردان نیست بلکه زنان هم باید در طی روز فعالیت داشته باشند اما فعالیت زنان باید همراه حیا و حتی‌الامکان دور از چشم نامحرمان باشد مثلاً کارهای داخل خانه را انجام دهد و ...که در این باره روایتی را از بهترین خانه عالم آمده است.
نجم از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که فرمود:« فاطمه علیها السلام کارِ خانه، خمیر کردن، نان پختن و جارو کردن را براى على علیه السلام تضمین کرد و على علیه السلام کارهاى بیرون خانه از هیزم آوردن و نان و غذا آوردن را براى فاطمه علیها السلام به عهده گرفت.»
ولی اگر شرایط به شکلی بود که زن نتوانست در خانه دور از چشم نامحرمان، فعالیت و کارهایش را انجام دهد در این صورت باید حفظ عفاف و مسائل مربوطه (شرایط حجاب و ...) را داشته باشد که در این باره می‌توانیم به داستان دختران شعیب(ع) در سوره قصص اشاره کنیم.
حضرت موسی علیه و علی نبینا و اله السلام چون به چاه آبى حوالى شهر مدین رسید گروهى از مردم را دید که چهارپایان خود را سیرآب می‌کنند و دو زن را دید که دور از مردان، مراقب گوسفندان خویشند. موسى به آنها گفت کار مهمّ شما چیست؟ آن دو زن گفتند ما گوسفندانمان را آب نمی‌دهیم تا چوپان‌ها همگى از کنار چاه باز گردند، زیرا ما نمی‌توانیم با مردان نامحرم مخلوط شویم و پدر ما پیر مردى سالخورده و فرتوت است* موسى گوسفندان آنها را سیرآب کرد، سپس به سوى سایه رفت و گفت: بارالها! من به هر خیر و نیکى که تو برایم بفرستى نیازمندم* ناگهان یکى از آن دو زن، که با نهایت حیا راه می‌رفت، پیش او باز آمد و گفت: پدرم از تو دعوت می‌کند تا پاداش سیرآب کردن گوسفندان ما را به تو بپردازد.
در آیات ملاحظه شد که دختران شعیب به خاطر پیری پدرشان مجبور به کار کردن در بیرون خانه شده بودند و در تمام لحظاتی که بیرون از خانه کار می‌کردند به صورت کامل مواظب مسائل مربوط به نامحرمان و حیا و ... بودند و مطمئناً یکی از دلائلی که خداوند این موضوع را در قرآن ذکر کرده است همین موضوع بوده تا زنانی که در بیرون از خانه فعالیت می‌کنند از آنان الگو بگیرند.
