حلال و حرام بودن خوراکیها به دو بخش تقسیم میشود؛ اول آنکه برای حلال و حرام یا مکروه بودنش علت مادی وجود دارد و دوم اینکه علت معنوی باعث کراهت یا حرمت و یا حلال شدن آنها شده است.
به عبارت دیگر احکام موجود در دین اسلام به طور عام و احکام مربوط به تغذیه به طور خاص تنها به عنوان یک مسئله فقهی نبوده و قطعاً در جهت حفظ سلامتی جسم و روح انسان است.
غذای حلال و طیب در سوره مائده 5و75، 88 و همچنین سوره بقره 75، 160 اعراف اشاره شده است "الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّباتُ وَ طَعامُ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ حِلٌّ لَکُمْ وَ طَعامُکُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ إِذا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنینَ غَیْرَ مُسافِحینَ وَ لا مُتَّخِذی أَخْدانٍ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِالْإیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ"(آیه 5 مائده) "مَا الْمَسیحُ ابْنُ مَرْیَمَ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَ أُمُّهُ صِدِّیقَةٌ کانا یَأْکُلانِ الطَّعامَ انْظُرْ کَیْفَ نُبَیِّنُ لَهُمُ الْآیاتِ ثُمَّ انْظُرْ أَنَّى یُؤْفَکُونَ"(75 مائده) "وَ کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلالاً طَیِّباً وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذی أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ(88 مائده) و" وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً أُمَماً وَ أَوْحَیْنا إِلى مُوسى إِذِ اسْتَسْقاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ وَ ظَلَّلْنا عَلَیْهِمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ" (160 اعراف).
یکی از مسائل مهمی که در آیات قرآن به آن اشاره شده و به دفعات تکرار شده است، بحث حلال و پاکیزه بودن غذاهاست که با عبارات حلال، یحل، حلّاً، احلت ذکر شده است.
نکته قابل تامل در این مسئله آن است که خدا به همه مردم روی زمین سفارش کرده است که غذای حلال بخورند ، یعنی جدای از مسئله دین، خداوند به همه مردم حتی اگر غیر مسلمان هم باشند توصیه کرده است که از غذای حلال استفاده کنند، در ادامه نیز توصیه خود را تکمیل کرده و از همه مردم خواسته است که از غذای طیب استفاده کنند.
طیب در لغت به معنای هر چیزی است که مطابق طبع آدمی باشد و بهترین و نیکو ترین چیز در صنف خود باشد و در مواردی نیز هم معنا و در کنار واژه حلال آمده است. بنابراین خداوند از ما خواسته است که بهترین غذاها را مصرف کنیم.