خوردن پوست برخی از میوه ھا نه تنھا مضر نیست چون پوست این میوه ھا، 3 تا 4 برابر بیش از خود میوه حاوی فیبر هستند.
سیب: آنتی اکسیدانھای فراوانی که در پوست سیب وجود دارند، مثل کوئرستین و پکتین، در مقایسه با سیب پوست کنده، اثر بسیار بیشتری در از بین بردن سلولھای سرطانی و حفظ حافظه دارند. به علاوه، با دور انداختن پوست سیب، نیمی از فیبر آن نیز از دست می رود.
موز: این میوه سرشار از پتاسیم، مقدار زیادی سروتونین نیز دارد که یک انتقال دھنده عصبی بوده و با اشتھا و خلق و خو در ارتباط است. ھمچنین موز سرشار از فیبر، ھم از نوع محلول و ھم از نوع نامحلول است. پوست موز، باعث می شود که احساس سیری کنید و مشکلات گوارشی خفیف را ھم بھبود می بخشد. می توانید پوست موز را بکوبید و به شکل پوره در بیاورید و به کیک یا انواع مواد غذایی اضافه کنید.
کیوی: زمانی که کیوی را با پوست می خورید، تا 3 برابر فیبر بیشتری نسبت به زمانی که پوست آن را می کنید، دریافت خواھید کرد. به علاوه، ویتامین ث قابل توجھی نیز در اختیار بدن قرار می گیرد.
پرتقال: ویتامین ث موجود در پوست مرکبات خیلی بیشتر از مقدار ویتامین موجود در آب این میوه ھاست. ھمچنین پوست آنها مملو از فیبر و ویتامین های آ و ب، مواد معدنی مثل کلسیم و سلنیوم است. در کنار ھمه اینھا، فلاونوئیدھای تانجرتین و نوبیلتین موجود در پوست مرکبات، اثر ضدالتھاب و ضدسرطانی دارند.
پاپایا: گوشت و پوست این میوه گرمسیری، حاوی مقادیر زیاد ویتامینھای آ، ب و ث است. ھمچنین، نوعی آنزیم به نام پروتئولیتیک، مثل پاپائین و کیموپاپائین، با اثر ضدویروسی و ضد قارچی و ضد باکتری است. به ھمین دلیل، از پوست پاپایا در تھیه محصولات زیبایی، ماسکھای زیبایی و آبرسان به پوست، استفاده می شود
