بیماری غلظت خون به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می شود که در بیماری غلظت خون اولیه، تولید گلبول‌های قرمز خون توسط سیستم خون ساز بدن به صورت خودکار بالاست.

در غلظت خون ثانویه، سیستم خون ساز بدن سالم است ولی بیماری‌هایی مانند بیماری‌های مزمن ریوی، کلیوی و قلبی و یا تومورها، کاهش اکسیژن رسانی بافتی، بودن در ارتفاعات، سیگار کشیدن و زندگی در هوای آلوده موجب افزایش غلظت خون می شوند.

افزایش غلظت خون از این جهت خطرناک است که موجب کند شدن حرکت خون در عروق شده و خطر سکته را افزایش می دهد.

برخی از افراد مبتلا به افزایش غلظت خون هیچ گونه علایمی ندارند و در برخی افراد اختلالاتی مانند برافروختگی پوست صورت، قرمزی چشم‌ها، اختلالات هوشیاری، منگی، سردرد، خواب آلودگی و گزگز دست و پا مشاهده می شود.

خارش پوست به ویژه پس از استحمام، برجسته شدن وریدهای چشم، بزرگی کبد و طحال نیز از علایم شایع این مشکل هستند.