به گفته وی مصرف هر نخ سیگار 8 دقیقه از عمر انسان را کاهش می دهد. دهقان با بیان اینکه استعمال دخانیات عوارض بسیار فراوانی بر سلامتی افراد بر جای می گذارد ادامه داد: از اثراتی که مصرف سیگار بر سلامتی افراد می گذارد می توان به مشکلات قلبی – عروقی ، دستگاه تنفسی ، انواع سکته ها و آثار مستقیم آن در ابتلا به انواع سرطان ها اشاره کرد.
عضو انجمن تحقیقات تنباکو و سیگار یاد آور شد :همچنین ردپای مصرف دخانیات در ابتلا به بیماری دیابت ، اختلالات روانی مانند افسردگی ، زایمان زودرس و تولد نوزادان با وزن کم هنگام تولد و سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نیز مشاهده می شود.
دهقان افزود : پس از ترک سیگار، کاهش قابل ملاحظه ای در میزان مرگ و میر و ناتوانایی های ناشی از سیگار شامل بهبود نسبی در بیماری های قلبی-عروقی دیده می شود. وی اضافه کرد: نتیجه مطالعات نشان می دهند خطر سکته قلبی که در اثر مصرف سیگار افزایش نسبی پیدا می کند، پس از یک سال از ترک به یک سوم کاهش پیدا می کند و بعد از سه تا چهارسال می تواند تقریبا مشابه شخصی شود که سیگاری نبوده است.
عضو جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات گفت :تصور می شود که کاهش خطر حمله قلبی (انفارکتوس قلبی) بعد از ترک سیگار به دلیل اثرات افزایش انعقاد پذیری ناشی از مصرف سیگار است . به گفته وی خطر مرگ ناگهانی ناشی از حوادث قلبی – عروقی آهسته تر کاهش می یابند و حدود پنج تا 15 سال طول می کشد.
***اقدامات انجام شده در زمینه کنترل دخانیات در کشور:
عضو انجمن تحقیقات تنباکو و سیگار اظهار داشت :در چند سال اخیر اقدامات موثری در زمینه کنترل مصرف دخانیات در کشور انجام گرفته است. از جمله چاپ تصاویر هشدار دهنده بر روی پاکت های سیگار و بسته های تنباکوی قلیان،پخش تیزر های ضد مصرف سیگار در رسانه، ممنوعیت مصرف سیگار در بسیاری از اماکن عمومی و اقداماتی از این قبیل که در زمینه فرهنگ سازی کنترل و کاهش مصرف دخانیات موثر بوده است.
وی با بیان اینکه یکی از مهم ترین اصول در زمینه کنترل مصرف دخانیات، فرهنگ سازی و آموزش مضرات مصرف آن از سنین پایین به فرزندان است افزود :این موضوع در کشور جای کار دارد . به عنوان مثال می توان پس از تجربه موفق همیار پلیس راهنمایی و رانندگی، این بار با شعار ? هر کودک یک همیار ترک سیگار ? به فرزندانمان آموزش دهیم که حامی ترک سیگار والدین خود باشند.
** آمار های جهانی و ایران
دهقان اظهار داشت :طبق آمار های جهانی در حدود یک میلیارد و 500 هزار نفر در جهان مواد دخانی را استعمال می کنند و گزارش شده که در این بین سالانه 6 میلیون و 300 هزار نفر به دلیل مصرف آن ها جان خود را از دست می دهند.
وی گفت : آمارها نشان می دهد در حال حاضر در ایران بیش از 10 میلیون نفر مصرف کننده دخانیات وجود دارد که از این میان سالانه 50 هزار نفر به دلیل عوارض ناشی از مصرف دخانیات جان خود را از دست می دهند.
عضو انجمن تحقیقات تنباکو و سیگار اظهارداشت : در کشور حدود 20 درصد از جوانان تمایل به استفاده از مواد دخانی دارند و طبق نظر سنجی های اخیر گرایش 20 درصد نوجوانان کشور به انواع مواد دخانی بر آورد شده است که این می تواند زنگ خطر جدی برای فعالان حوزه سلامت باشد.
به محض رسیدن به فرودگاه بایستی تلفن همراهتان را تحویل دهید، هیچ سرویس رومینگی در دسترس نیست. هیچ شخصی با تلفن همراه دیده نمیشود. اما استفاده از لپتاپ اشکالی ندارد، به نظر میرسد که کره شمالیها از کارتهایی باخبر نیستند که توانایی تبدیل لپتاپ به تلفن همراه را دارد.
خبری از اینترنت نیست، تنها اینترانت وجود دارد.
وقتی که به کره شمالی وارد میشوید به شما یک راهنما و یک راننده اختصاص میدهند و همیشه همراهتان هستند. شما نمیتوانید خودتان هتل را ترک کنید. برنامه روزانه شامل 2 تا 3 بازدید تفریحی میشود. در هتل میتوانید BBC، چندین شبکه از چین و همچنین شبکه NTV روسیه را مشاهده کنید
نفت تقریبا وجود ندارد بنابراین بیشتر کارها دستی انجام میشود.
در شهر روشناییها ساعت 11 خاموش میشوند. شهر در شب ترسناک است. خبری از روشنایی در خیابانها نیست.
در طول روز آسانسور برای 15 دقیقه کار نمیکند.
تمام «پیونگیانگ» به این شکل است. از راهنما درباره خانههای قدیمی پرسیدم، او گفت، پیرها دوست ندارند که به خانههای جدید بروند، زندگی در این خانهها را میپسندند.
در ساحل کره شمالی، سیم خاردارهای برقدار شده وجود دارند تا از این طریق شهروندان کره شمالی فکر شنا کردن به سرشان نزند. و البته شما اجازه عکس گرفتن هم ندارید.
در حدود 10 درصد از جمعیت در ارتش خدمت می کنند. عبور از سربازان غیرممکن است.
در نزدیکی مرز دو کره، جاده برای مقابله با هجوم دشمن آماده است. مکعبهای بزرگ برای این است که با افتادن به جاده، تانکهای دشمن را به تله بیاندازند.
تنها تبلیغات در کره شمالی، تبلیغاتی برای یک ماشین است (ساخته شده با همکاری کره جنوبی) که آن را تنها در پایتخت خواهید دید.
هر شهروند در کره شمالی، نشانی از «کیم ایل سونگ» بر سینهی خود دارد؛ به جز کودکان و خدمتکاران که احتمالا این نشان به دلیل پوشیدن لباس کار مخفی شده است.
شما نمیتوانید این نشان را خریداری کنید.
همانطور که گفته شد، شما نمیتوانید آزادانه در کره شمالی حرکت کنید. همه جا ایست بازرسی وجود دارد. وقتی که ماشین از ایست بازرسی عبور میکند، راننده چراغ میزند. احتمالا به این معنا است که فردی خارجی در حال عبور است.
ورودی مترو فرسوده به نظر میرسد.
نوشتهایی وجود دارد که معنایش می شود: «کیم جونگ ایل» – خورشید قرن 21 ام!
ترنها از 4 واگن ساخته شدهاند. دربها با دست باز شده و خودکار بسته میشوند.
ویژگی شهرها، نبود ماشین است. همه پیاده مسیر را طی میکنند، گاهی اوقات از تراموا و اتوبوسها استفاده میکنند. دوچرخه نایاب و گرانقیمت است.
البته اشکالی ندارد که از فاصلهی دور این کار را انجام دهیم!
کرهایها عادت دارند در هنگام راه رفتن، دستهایشان را در پشت محکم کنند. به ندرت مردان لباسهای روشن میپوشند.
تمام خارجیها را به تماشای پارک اصلی میبرند. محلیها اجازه ورود ندارند!