افراد در حالت "خوابیدن" چند مرحله را می گذرانند که قبل از خواب بهترین زمان برای یادگیری کلمات جدید از دنیای یک زبان دیگر است.

گوش دادن به مطالب مختلف در زمان "خواب آلودگی" اگر چه روی کیفیت خواب تاثیر می گذارد و خواب را با کمی اختلال روبه رو می کند اما می تواند میزان ماندگاری چیزهایی را که یاد می گیریم افزایش دهد.

همچنین "یادگیری حروف" 20 الی 30 دقیقه قبل از خواب باعث می شود تا "مغز" بتواند آنها را در "حافظه بلند مدت" خود ذخیره کند و ما آنها را دیرتر فراموش کنیم.

آکریلامید ماده شیمیایی است که در برخی مواد خوراکی به خصوص خوراکی‌های گیاهی هنگام فرآیند طبخ غذا به مدت طولانی و در حرارت بالا تولید می‌شود.

ماده شیمیایی آکریلامید از زمانی که بشر به طبخ غذا، کباب کردن و برشته کردن آن روی آورده‌ در مواد خوراکی تولید می‌شده اما محققان از سال 2002 میلادی این ماده را در مواد خوراکی شناسایی کردند. تشکیل این ماده در روند آماده‌سازی مواد خوراکی در خانه و یا در رستوران‌ها و کارخانه‌های تولید موادغذایی اتفاق می‌افتد.

آکریلامید از قند و نوعی اسید آمینه حاصل می‌شود که به طور طبیعی در مواد خوراکی وجود دارند اما در مواد لبنی و فرآورده‌هایی چون گوشت و ماهی تولید نمی‌شود.

در مجموع این گونه تصور می‌شود زمانی که مدت زمان طبخ غذا طولانی‌تر باشد و یا غذا با دمای بالاتر پخته شود احتمال تجمع آکریلامید در مواد غذایی بیشتر می‌شود. همچنین بخارپز کردن و جوشاندن مواد خوراکی موجب تشکیل این ماده شیمیایی نمی‌شود.

از آنجا که نمی‌توان آکریلامید را به طور کامل از رژیم غذایی حذف کرد می‌توان با رعایت نکاتی ساده میزان تولید آن را در غذاها کاهش داد که مهمترین این نکات به شرح زیر است:

- برای سرخ کردن مواد خوراکی منجمد و سرخ شده حتما از نظر زمان و حرارت طبق دستورالعمل کارخانه تولیدکننده آن عمل کنید.

- نان را به میزانی برشته کنید که رنگ آن قهوه‌ای کمرنگ باشد.

- رنگ سیب‌زمینی برشته نیز باید قهوه‌ای کمرنگ باشد.

- هنگام آماده کردن سیب‌زمینی‌های نیمه آماده منجمد آنها را به حدی سرخ کنید که رنگ آن زرد طلایی شود.

- از نگهداری سیب‌زمینی در فریزر که موجب افزایش آکریلامید موجود در آن به هنگام طبخ می‌شود، خودداری کنید. 

1. گروهی از محققان مرکز تحقیقات سرطان لندن شیوه نوینی را برای اندازه گیری تنوع درون یک سرطان ابداع کرده اند. آنها تفاوت فوق العاده ای بین سلول های سرطانی نشان داده و می گویند شاید داروهای هدفمند جدید با شکست مواجه شوند چرا که ممکن است نتوانند تمام بافت جهش یافته تومور را از بین ببرند.

   کارشناسان می گویند این یافته ها می تواند پیامدهای عمیقی برای درمان داشته باشد.

   تومور از یک تک سلول و به دلیل بروز جهش و تقسیم غیر قابل کنترل ایجاد می شود. اما این پایان فرایند نیست. سلولهای سرطانی به جهش های خود ادامه داده و تهاجمی تر می شوند، به همه بخش های بدن حرکت کرده و در برابر داروها مقاوم می شوند.

   این فرایند بی نظم است و به توموری تبدیل می شود که حاوی سلول های سرطانی متنوعی است که به شیوه های مختلفی جهش یافته است.

   پروفسور مگ گریو مجری این تحقیقات گفت: این یافته عواقب جدی و بزرگی برای پزشکی دارد.

   این پژوهشگران تنوع سرطان را در پنح کودک مبتلا به سرطان خون لوکمی مورد بررسی قرار دادند. آنها جهش ها را در سلول های سرطانی تکی با یک پایگاه داده از جهش ها مقایسه کردند.

   نتایج آنها که در نشریه تحقیقات ژنوم منتشر شده است، نشان می دهد این بیماران دارای دو تا 10 لوکمی بودند که از نظر ژنتیکی مختلف اند. پروفسور گریو می گوید هر بیمار دارای یک درخت کاملا جدید سرطانی بود و فقط به یک نوع سرطان مبتلا نبود.

   وی افزود: این یک پیشرفت کاملا فنی برای دستیابی به این تنوع پیچیده فوق العاده است که این می تواند به توضیح اینکه چرا در درمان این بیماری های پیشرفته با دشواری مواجه می شویم کمک کند.

   دانشمندان تنوع سرطان را با درخت مقایسه کردند. جهش های اولیه – تنه درخت- می تواند در همه سرطان ها مشترک باشد. اما بعدا تومورها مانند شاخه درخت از آن ایجاد می شوند. این یعنی درمانی که یک شاخه را یا زیر مجموعه سرطان را هدف قرار می دهد می تواند بیماری را کند کند اما هرگز آن را متوقف نخواهد کرد.

   پروفسور چارلز سوانتون پژوهشگر تنوع سرطان در موسسه تحقیقات سرطان دانشگاه کالج لندن گفت: ما این درمان را هرس کردن شاخه می دانیم نه بریدن درخت. درمانهای هدفمند می توانند برخی بخش های تومور را از بین ببرند اما از بین بردن تمام آن کار دشواری است.

   این مطالعه سرطان لوکمی را مورد بررسی قرار داده است چرا که نسبت به دیگر انواع سرطان تنوع کمتری دارد . تومورهای دیگر مانند ملانوما به آسانی از صدها شاخه تشکیل می شوند.

   پروفسور گریو می گویند یکی از موارد استفاده از این تحقیقات در ارائه درمانهایی است که تنه درخت تومور را از ریشه بکند چرا که درمانهای هدفمند کنونی تحت بررسی، نمی توانند با سرطانهای پیشرفته مبارزه کنند.

   ایده دیگری که وی مطرح می کند تمرکز بر روی محیط اطراف سرطان است. اگر سرطان را مانند گونه های متنوع در یک زیستگاه در نظر بگیریم چرا که زیستگاه را هدف قرار ندهیم – یعنی همان رگهای خونی که اکسیژن یا التهاب را به سرطان می رسانند. این زمینه ای است که دانشمندان به آن بسیار توجه نشان می دهند.

   پژوهشگران تاکید دارند باید سرطان را در مراحل بسیار اولیه تشخیص داد و پیش از متنوع شدن آن درمان شود.

   پروفسور سوانتون می گوید نقطه شروع شناخت تنوع سرطان است تا سازگاریهای بعدی آن را محدود کنیم، فضای تکامل را کاهش داده و فعالیت داروها را طولانی کنیم.